Ogród Jane Austen

Zgadzam się. Nic nie zastąpi oryginałów. Czy to ludzkich, czy książkowych. Nie mogłabym żadnej książki przeczytać z monitora. Wbrew pozorom uwielbiam ksiązki pięknie wydane. Niektóre wydawnictwa wydają książki w takich twardych jedwabistych w dotyku okładkach. Uwielbiam taką książkę trzymać w ręku, a po zamknięciu przejechać po niej dłonią i tak pogłąskać ją do następnego czytania... Obraz na którym widać nierówności kładzenia farby, zawsze wyobrażam sobie mistrza stojącego z pędzlem i nakładającego tą farbę w miejscu na które patrzę. O kontakcie z żywym człowiekiem nie wspomnę, bo to oczywiste, chociaż bardzo sobie cenię tą formę kontaktów. Myślę, że mamy tu znaczną rozpiętość wiekową i w realu trochę by to nas peszyło, a tu gadamy sobie bez problemu jakbyśmy wszystkie stały w tym samym punkcie życia :-)

Alison, masz racje. W realnym swiecie, nigdy bysmy sie wszystkie pewnie nie spotkaly, a tak mozemy gadac do woli i wymieniac sie pogladami, a nawet po prostu zamienic dwa zdania z osobami oddalonym o dziesiatki kilometrow.

Co do malarstwa - tak o tym napisalas, ze jak teraz sobie wyobraze, ze malarz stojacy przy sztalugach wyglada jak Vermeer z filmu, to kazdy obraz bedzie mi sie podobac

Jeszcze co do ksiazek. Ksiazki w necie czyta sie zle i chyba juz wielcy entuzjasci e-bookow, zaczynaja to rozumiec.
Jesli ktos nie wierzy, niech przeczyta jedna ksiazke w calosci z ekranu, a to zrozumie.
Ksiazka jako ksiazka jest nie do zastapienia.
Ale doceniam bardzo internet i mozliwosci obcowania ze sztuka za jego posrednictwem. Przeciez nie kazdego stac na to, zeby kupic caly zestaw albumow, a przez internet moze obejrzec dzielo sztuki, ktore jest przechowywane w Metropolitan Museum of Art.

Co do rozrywek, zycie jakie wiodlo sie dawniej jednak bylo ograniczone, podobnie jak krag znajomych (Zaczynam mowic jak Darcy )
Mowimy o spotkaniach towarzyskich, obiadach, balach, spacerach, nawet lekturach, a co z reszta czasu? Czym sobie je wypelniali?
Spedzali wiecej czasu ze soba i to wystarczalo?

Nie chce byc zrozumiana zle, ja cenie sobie spokoj. Zycie, jakie wiedli wtedy ludzie, pewnie by mi odpowiadalo.
W tym jest sprzecznosc, przyznaje, bo z drugiej strony zdaje sobie sprawe, ze malo byloby, moim zdaniem, mozliwosci poznania innych nowych ludzi.

Wizja rozmazanej czekolady na ksiazce troche mnie przerazila z drugiej strony rozumiem wzgledy sentymentalne.

Masz racje, arydno. Jednak jesli chodzi o wyjazdy, to mamy wieksze mozliwosci przemieszczania sie i wyjazdow nawet daleko (o ile finanse pozwalaja).
Z pewnoscia szykowanie sie na bal musialo byc bardzo ekscytujace w porownaniu z nieco monotonnym zyciem codziennym. Tym bardziej, ze na takim balu mozna bylo poznac potencjalnego meza ale nie tylko, przeciez dziewczeta "wchodzily" po raz pierwszy do towarzystwa i zaczynaly "bywac" (jak to musialo byc dla nich dopiero emocjonujace przezycie) a poza tym dochodzila kwestia poznania nowych osob.
Tylko sie tak zastanawiam czy naprawde one mialy szanse na takich imprezach porozmawiac o interesujacych je sprawach. Raczej byly skazane na dosc konwencjonalne rozmowy.

To co mowisz arydno, z kolei by przeczylo tezie, ze obecne zycie jest bogatsze i bardziej ekscytujace niz to drzewiej bywalo.

Taka studniowke mozna porownac z pierwszym balem. Ale to uproszczenie oczywiscie.

och prawda co do tych bali (albo balĂłw)
u mnie tylko własny ślub spełniał takie wymagania jak długa i szeleszcząca suknia i powiem że ciągle sobie marzę o okazji, która mi pozwoli w niej jeszcze potańczyć może jakiś bal przebierańców choć sie zdarzy...

O tak, jak sie wyjezdzalo, to na dluzej.
I zwalali sie tacy goscie na tydzien lub dwa i trzeba bylo ich utrzymywac.
No ale coz w tym dziwnego, kiedy sama podroz trwala dlugo, a i drogi bywaly rozne.
Z drugiej strony czy byloby dzis do pomyslenia, ze Jane siedziala (a raczej lezala) u obcych ludzi w Netherfield pare dni (nie pomne czy to nawet moze tydzien trwalo), zamiast wracac chorowac we wlasnycm domu i lozku. Przeciez nie bylo to tak daleko od ich domu.

To co było lepsze w tamtych czasach, to potrzeba kontaktów międzyludzkich wynikająca z braku lepsiejszych rozrywek. Ta potrzeba oczywiście i dziś nie zanikła, ale praca (przynajmniej w moim przypadku i wielu moich znajomych) tak bardzo nas angażuje i fizycznie i psychicznie, że nawet jak już człowiek ma chwilę czasu to albo nie ma już siły pupy ruszyć, albo jest już tak służbowymi kontaktami z ludźmi zmęczony, że jak mam do wyboru wpaść do kogoś na ploty albo pójść z psem w pola na spacer i spokojnie pomyśleć i posłuchać skowronków, to wybieram to drugie. Wtedy jednak silniejsze były konwenanse i tzw. rewizyta w określonym czasie była absolutnie konieczna. A dziś człowiek odwleka wizyty u znajomych, bo zawsze ma coś pilniejszego do zrobienia i nie wiadomo kiedy mijają miesiące, a nawet lata odkąd widzieliśmy się z kimś mieszkającym trzy ulice dalej, albo w sąsiednim mieście. To jest coś co ciągnie mnie ku tamtym czasom. Z drugiej jednak strony owe wspomniane konwenanse kiedy pewnych rzeczy pod żadnym pozorem nie wypadało powiedzieć, a teraz człowiek raczej mówi co myśli, albo sobie żartuje do woli (i czasem ma z tego powodu problemy ;-)) za bardzo by mnie ograniczały. Szlag by mnie trafił jakbym się tak musiała pilnować z każdym słowem, gestem i spojrzeniem. Chyba jednak wolę tu i teraz , mogę sobie przynajmniej mówić o trafianiu mnie przez szlaga, a wtedy? Nie do pomyślenia!!!

To co było lepsze w tamtych czasach, to potrzeba kontaktów międzyludzkich

Mnie tez wlasnie w tamtych czasach to sie najbardziej podoba.
Dzis mimo to ze wszedzie jest blizej niz kiedys, kontakty miedzyludzkie sa dalsze. Ludzie bardzo oddalili sie od siebie.

Wtedy jednak silniejsze były konwenanse i tzw. rewizyta w określonym czasie była absolutnie konieczna.

O tak, mozna powiedziec, ze kiedys czlowiek byl wiezniem konwenansow.

a teraz człowiek raczej mówi co myśli, albo sobie żartuje do woli (i czasem ma z tego powodu problemy ;-))

Szlag by mnie trafił jakbym się tak musiała pilnować z każdym słowem, gestem i spojrzeniem

Wlasnie, to tez nie jest dobre.

Zycie biegnie obecnie zbyt szybko i czlowiek nie ma na nic czasu, a zwlaszcza na to zeby "byc". I zeby byc z innymi.
Kontakty sa powierzchowne i zwykle krotkotrwale. Kazdy pedzi dalej do pracy, do domu, do obowiazkow, nie ma czasu zeby sie zatrzymac...

ja zdecydowanie nie.

ja nawet z majątkiem bym nie chciała. Życie biedoty było bardzo trudne, a w wyższych sferach wszystko było takie sztuczne, na pokaz...

akurat kwestie zdrowotnie w mniejszym stopniu mnie wzruszają - wiem czasami bywam brutalna, ale selekcja naturalna nie jest głupim pomysłem.