Ogród Jane Austen

Dawno mnie tu nie bylo, musze ponadrabiac zaleglosci wiec do do MP to przynajmniej mi bardzo dobrze sie ja czytalo. Moglabym nawet stwierdzic, ze to jedna z moich ulubionych Ksiazek JA, chociaz moze faktycznie malo realna kiedy sie nad tym troche zastanowic. Ale sa gusta i gusciki Co do Fanny i jej odmowy w stosunku do Crawforda, to absolutnie to rozumiem i jak najbardziej popieram. Tak jak ktos juz wczesniej napisal ( nie pamietam kto) Zachowanie Fanny w tej sprawie bylo odzwierciedleniem stanowiska i pogladow JA w tej sprawie. F. nie kochala Henrego i nie wyszlaby za niego tylko dlatego iz wladal on dosc pokaznym majatkiem, nie o to jej w zyciu chodzilo. Nie chciala tak jak Maria wyjsc za maz dla pieniedzy,a potem do konca zycia cierpiec. Poza tym jak przekonujemy sie pod koniec ksiazki Marii tez niewiele z tego przyszlo, bo potem uciekla z Crowfordem, ktory notabene ja zostawil, a ona do konca zycia "pokutowala" za swoje lekkomysle zachowanie. Co do Edmunda i Fanny ten watek pod koniec faktycznie moze wydac sie niezbyt realny biarac pod uwage fakt, ze az do przedostatniego rozdzialu Edmund zywi uczucia do Mary o czym mowi jak najbardziej otwarcie. Ale przeciez w powiesciach JA kazde zakonczenie musi byc szczesliwe, jakze mogloby wiec byc inaczej w tym przypadku. Szczerze mowiac myslalam pod koniec ksiazki, ze Fanny i Edmund nigdy nie beda razem a ona do konca bedzie jego najwierniejsza przyjaciolka, po czasie przywyknie do takiego stanu rzeczy i bedzie czerpac radosc z samej jego obecnosci i uwagi jaka jej poswieca, zakonczenie jednak okazalo sie inne, i tez mnie usatysfakcjonowalo

Ale sie rozpisalam

Mnie Emma tez niezabardzo wciagnela...powiem nawet, ze bylam momentami lekko zniecierpliwiona czytajac ja, a film tez nie zbyt mi sie podobal. Czegos brakowalo zarowno w ksiazce, jak i w filmie.Niestety nie ogladalam jeszcze nowego MP, ale mam nadzieje, ze sie nie zawiode! Ja nigdy nie wyszlabym za kogos kogo bym nie kochala, nawet jesli mialoby to oznaczac cierpienie w samotnosci. Nie znosialbym mysli, ze oklamuje tego kogos a przede wszystkim sama siebie probujac uwierzyc, ze uczucie, ktore jest przez wszystkich tak porzadane istenieje naprawde. Mi tez postawa Edmunda nie za bardzo sie spodobala, ale niestety nie mam porownania z filowym Edmundem, jak obejze film, dam znac! Mysle, ze JA chciala w tej ksiazce pokazac ,ze jak to powiedzial Wissley w "zakochanej Jane" : "Niekiedy uczucie jest nie?mia?ym kwiatem,i d?ugo musi dojrzewa? nim rozkwitnie." tak wlasnie stalo sie w przypadku Edmunda. Zawsze kochal Fanny, nie zawsze jednak byla to milosc tak bardzo przez bohaterke upragniona.Z poczatku zywil do niej uczucia czysto braterske. Z czasem jednak, jak to sie zazwyczaj ma w powiesciach JA to co kiedys bylo tak odlegle i nierealnie stalo sie rzeczywistoscia, a marzenia Fanny ziscily sie tak jak tylko mogla sobie tego zyczyc. Podoba mi sie to zakonczenie. Chociaz DiU zawsze bedzie na 1 miejscu!

Persfazje tez bardzo mi sie podobaly, ale MP chyba jeszcze bardziej. Za to Opactwo wydawalo mi sie malo interesujace. Jakos nie wciagnela mnie ta fabula. Zawsze dobrze jest wrocic do JA po dluzszym czasie. Chociaz ja nie moglabym rozstac sie z nia na tak dlugo uwielbiam styl jej pisania i to jak barwnie opisuje epoke w ktorej zyla. Nie wielu jest, i bylo pisarzy, ktorzy mogliby sie z nia rowniac:)

Pak4:

Czyli swoje zdanie na temat trwalosci milosci opierasz na jakis "badaniach" czy sondach(nie wiem gdzie dowiedziales sie o tym ze milosc trwa 4 lata). Milosc moze trwac tak dlugo jak dlugo to uczucie jest podsycane, jak dlugo istnieje wzajemna chcec odkrywania siebie na wzajem, jak dlugo sprawia Ci radosc ogladanie ukochanej osoby kazdego nadchodzacego dnia. Gdyby ludzie swoje stanowiska w roznych dziedzinach zycia mieli opierac wylacznie na statystykach, czy przypuszczeniach i zdaniach innych obawiam sie, ze swiat moglby byc duzo mniej ciekawy i barwny. Poza tym to ksiazka JA, ksiazka miedzy innymi o milosci, ktora doczekala sie odwzajemnienia. Nie wiem, wiec czy dopisywanie do niej smuntych i tragicznych zakonczen jest dobrym rozwiazaniem Oczywiscie dobrze jest czasem pospekulowac nad innymi zakonczeniami badz dalszymi losami bohaterow, ale gdyby kazdy po przeczytaniu jednej z powiesci JA od razu zaczynal skupiac sie nad tym "co by bylo gdyby..." i dopisywac inne, smutne zakonczenia to mysle ze czerpalibysmy z ksiazek duzo mniej przyjemnosci. Ale oczywiscie to tylko moje zdanie

Ja tez czytalam "Jane Eyre" ale Opactwo jakos nie za bardzo mnie wciagnelo, nie moge powiedziec, ze zupelnie mi sie nie podobalo, bo kazda powiesc JA podoba mi sie na swoj sposob MP jest o tyle "inna" ksiazka, ze jak to powiedzial ktos na forum, watek milosny nie jest jedynym watkiem. Niestety Jeszcze nie czytalam "The Watsons" ani "Lady Susan" ale mam nadzieje, ze juz wkrotce nadrobie zaleglosci