Ogród Jane Austen

a ja sie przyznam, ?e z mi?? ch?cia czytam te wszystkie wypowiedzi Megg, z ca?? palet? fachowego s?ownictwa. Niech no tylko od razu t?umaczy z polskiego na nasze Aktywne pos?ugiwanie si? j?zykiem wiedzy nie przynosi ujmy, ale aby by? zrozumia?ym, wszyscy musimy umie? ten j?zyk odkodowa?
A ja naprawd? ch?tnie dowiem si? czego? nowego. Lubi? by? w ten sposób zaskakiwana. Parafrazuj?c Gulviv? "Wiem i chc? wiedzie?" [/url]

Ja po prostu si? czasem zapominam, wybaczcie :oops:
Co do innego ?ród?a-je?li chodzi o terminy literackie, to narazie najlepszy jest "S?ownik terminów literackich", ten który wymieni?am wcze?niej, albo "Sztuka argumentacji. S?ownik terminologiczny" nie pami?tam autora, ale na jeden egzamin ten s?ownik obowi?zywa? nas na pami?? W tym pierwszym nie tylko s? terminy dotycz?ce literatury, ale te? innych dyscyplin sztuki.
Co do wyja?nienia, to tak (postaram si? jak najpro?ciej ):
by?y sobie w historii trzy metody badawcze :
I model psychologiczny--dociekanie, co autor mia? na my?li, jaka by?a jego biografia i w tej biografii szukanie odpowiedzi na pytania w teks?ie. Wczuwanie si?, uto?samianie, obcowanie z autorem.
II model historyczny--znaczenie utworu=znaczenie, jakie mia? dla swojego pierwotnego, wspó?czesnego powstaniu utworu, odbiorcy. Trzeba podczas odbioru zrekonstruowa? pierwotn? sytuacj? komunikacyjn?. Czyli:osadzenie utworu w historii. Tekst jako ?ród?o wiedzy o epoce.
III model immanentny--znaczeniowa autonomia tekstu; interpretacja jest rekonstrukcj? znaczenia samego tekstu, nie intencji autora, ani odbioru przez pierwotnego czytelnika. Tekst to struktura znacz?ca; raz napisany, zyje w?asnym ?yciem. Intepretacj? tekstu jest wi?c rekonstrukcja wewn?trznej struktury znaczenia. Znaczeniem tekstu jest ca?o?ciowa struktura wewn?trznych relacji. To jest najtrudniej zrozumie? i najtrudniej wyja?ni?. Mówi?c najpro?ciej--nie badamy niczego poza tekstem. Nie interesuje nas biografia, psychologia, uto?samianie itd, tylko sam tekst. To jest w?a?nie strukturalizm.
Nast?pnie by?o dwóch filozofów, którzy stwierdzili, ?e wszystkie te modele to kicha. Byli to Gadamer i Ricoeur. stwierdzili, ?e pierwszy to kicha, gdy? nie da si? rozpozna? intencji twórcy, a tekst uniezale?nia si? od autora i pierwotnej sytuacji komunikacyjnej. Tekst nie jest ekspresj? ludzkiego ?ycia. Odczytywanie intencji jest bez sensu, bo przes?ania nam mo?liwo?? obcowania z tradycj? kulturow?, uniemo?liwia otwarto?? na tekst, prawdy w nim zawarte, jego walory literacki i funkcjonowanie w?ród innych tekstów kultury. Drugi model to kicha, gdy? historyk przyjmuje postaw? dystansu do tekstu i patrzy przez pryzmat odbiorcy pierwotnego, na to, co mia?o dla niego znaczenie. I ten model wi??e si? bardzo z pierwszym. W ko?cu trzeci model to kicha, gdy? pojmowanie tekstu wewn?trzj?zykowo mo?e by? tylko faza obcowania z tekstem, samym wyja?nieniem tekstu, gdy? nie wykracza poza jego granice, a kontakt z dzie?em to co? wi?cej.
Prze?om poststrukturalistyczny--stwierdzenie, ?e mo?e ten strukturalizm nie do ko?ca jest o.k, cho? na pewno wiele dobrego zrobi?, bo przyczyni? si? do rozwoju nauki o literaturze, wp?yn?? na rozwój terminologii, odar? j? ze s?ownictwa psychologiczego i historycznego, odci?? si? od metod badawczych przynale?nych innym dziedzinom i uczyni? autonomiczn? dziedzin? sztuki i nauki.
Pojawi?a si? te? dekonstrukcja-zwi?zana równie? z filozofem ,Derrid?, która utrzymywa?a, ?e w ogóle nie ma nic poza tekstem. Czyli wszystko jestv tekstem, rzeczywisto?? ma charakter tekstu. Takie przekonanie, w formie wielokrotnie dyskutowanej, przerabianej, parafrazowanej itd. funkcjonuje do dzi?. Zreszt? Derrida ca?kiem nie dawno opu?ci? ziemki przybytek.
No i hermeneutyka, zwi?zana z panami, którzy zakwestionowali te trzy modele badania literatury. Hermeutyka dzieli si? na dwa nurty-pierwsza hermeneutyka g?osi?a potrzeb? redukcji ?wiadomo?ci przed analizowaniem tekstu 8O czyli ?e mamy si? wyzby? swojej wiedzy, ?wiatopogl?du, warto?ci itd i dopiero mo?na intepretowa? utwór. To by?o troch? bez sensu, bo niby jak si? mamy zredukowa???Zatem druga hermeneutyka nie zak?ada podobnych rzeczy, tylko zak?ada, ?e znaczenie tekstu nie jest gotowe, zamnki?te w tek?cie. Wymaga rozpoznania, znaczenie poznaje w toku intepretacji, przez przyswojenie tekstu, odniesienie go do naszej sytuacji egzystencjalnej, pokonanie dystansu do niego. Tekst przemawia do nas osobi?cie i przekazuje pewne prawdy. Trzeba by? otwartym na tekst; nie da si? te? od??czy? interpretacji od intepretatora; on ma zawsze wp?yw na to, co powstaje w toku interpretacji. Bior? w tym udzia? nasze przes?dy, przekonania, uprzedzenia, wiedza wszelaka-o sztuce, literaturze,nauce itd., wiedza o sobie... Nie mo?na tekstu ustawi? naprzeciw siebie, gdy? trzeba znie?? ró?nice mi?dzy podmiotem a przedmiotem poznaj?cym literatur?, bo dla ka?dego przedmiotu poznaj?cego (czyli 'czytacza' ) inaczej wygl?da interpretacja. Dzie?o napisane nie jest ju? w?asno?ci? twórcy, tylko ?yje samodzielnie i jest w?a?no?ci? ka?dego, kto je interpretuje. Przyk?ad-sk?d wiemy, co JA mia?a na my?li pisz?c "P&P"? Nie wiemy tego na pewno! Na przyk?ad moje "P&P" jest zupe?nie inne ni? "P&P" ka?dego z Was
I w ko?cu moja ukochana intertekstualno??--relacje mi?dzy tektstami, nie tylko napisamymi, ale ogólnie--np. mi?dzy literatur? i sztuk? (Marijo, co? dla Ciebie:) ), literatur? i filmem, literatur? i muzyk? itd itp.
To tak w badzo du?ym skrócie i bardzo z pami?ci, bo nie chce mi si? wyci?ga? moich tomiszcz z pó?ek. Nie pisa?abym tego, ale rzeczywi?cie rzuci? terminem, którego nikt nie rozumie, ka?dy mo?e, to nie jest wielka sztuka. Dodam tylko, ?e teraz nie wiadomo w sumie, co zosta?o z tego wszystkiego. Strukturali?ci kwestionuj? hermeneutyk?, hermeneutycy strukturalistów itd. W ka?dym razie raz na zawsze sko?czono z psychologizmem i historyzmem w badaniu literatury, a co potem-nie ma nic pewnego K?óc? si? Poczekamy, zobaczymy... Mnie osobi?cie najbardziej kr?ci hermeneutyka i intertekstualno??.
koniec m?drzenia si?, obiecuj?

PS. Aine, czasem to normalnie si? Ciebie boj?...

A dlaczego?

Bo jeste? tak strasznie m?dra, ?e po ka?dym Twoim po?cie mam ochot? wzi?? ksi??k? i si? czego? douczy? I tak prekonuj?ca, ?e nawet jak mam inne zdanie, to musz? potem trzy dni my?le?, dlaczego ono w?a?ciwie jest inne Zmusza? mnie do takiego wysi?ku intelektualnego, wirtualnie i w dodatku na wakacjach - kurcz?, ale Ty musisz by? straszn? nauczycielk? :twisted:

Ale szczerze mówi?c, ostatnimi czasy bardziej przera?a mnie megg, kiedy tak ci?gle wspomina te opas?e tomiszcza... Bo ja za nieca?e trzy tygodnie mam si? sta? powa?n? studentk? filologii polskiej i historii, a tymczasem lenistwo wzrasta u mnie w post?pie geometrycznym

Bo ja za nieca?e trzy tygodnie mam si? sta? powa?n? studentk? filologii polskiej i historii, a tymczasem lenistwo wzrasta u mnie w post?pie geometrycznym

Elbereth! we Wrocku? Bo je?li tak, to na pewno si? spotkamy na uczelni. Co do tomiszcz-nie bój si?! Pierwszy rok polonistyki jest rze?nicki, to prawda, ale jak ju? nauczysz si? zdawa? egzaminy i przede wszystkim dobrze mówi?, bo egzaminy s? g?ównie ustne, dzi?ki Bogu, to ju? b?dzie, ?e si? tak wyra??, luz Od drugiego roku te studia by?y ju? dla mnie czyst? przyjemno?ci?, czasem tylko zdarza? si? jaki? niemi?y egzamin, ale to naturalna kolej rzeczy. Te ciekawostki, które napisa?am wy?ej, b?dziesz mia?a na drugim i trzecim roku, troch? na czwartym. Co mog? powiedzie? na pewno , to to, ?e Twoje my?lenie o literaturze wywali si? do góry nogami i najlepiej od razu zapomnie?,czego Ci? nauczono w liceum Na pocz?tku jest si? troch? w szoku-dowiadujesz si? ciekawych rzeczy, na przyk?ad, ?e w utworze literackim nie ma autora i czytelnika tylko zupe?nie inna sie? relacji mi?dzy ró?nymi 'osobnikami', ?e S?owacki pisz?c "Roz??czenie' równie dobrze móg? my?le? o matce, jak by? po grzybach halucynach i robi? sobie jaja, oraz ?e nie by?o Urszulki. No i je?eli trafisz na ambitnych ?wiczeniowców z historii literatury, to b?d? durnowate kolokwia i podczas czytania lepiej nastawi? si? na zapami?tywanie pierdó? typu wygl?d tarczy Achillesa w "Iliadzie" albo kolor wst??ki bohaterki w takim i takim rozdziale, jakie Abraham mia? ?ony, jakie na?o?nice i z któr? jakie dzieci i takie tam. Warto te? pami?ta? rekwizyty-pier?cienie, fili?anki, no?e itd. Ale jest bardzo mi?o
Ps. Przy??czam si? do zdania na temat m?dro?ci Aine!!

Niestety nie we Wrocku, a w Toruniu. Jak to si? sta?o, nie pytajcie, czysty przypadek Z egzaminami ustnymi nie powinno by? problemu, w ko?cu maturk? si? zda?o na te 100% Ale ustny polski to piku? by? , a obawiam si?, ?e na te kolokwia to jednak co? trzeba b?dzie umie?

Co do my?lenia o literaturze, to mia?am szcz??cie trafi? w liceum na wybitnego polonist?, który mia? niezbyt szablonowe metody nauczania. O Urszuli to ju? s?ysza?am, ?e jej nie by?o; ciekawa dyskusja rozwin??a si? te? na temat domniemanego dziewictwa S?owackiego; a ze szczegó?ów to musieli?my zapami?ta? m.in. jakie kwiaty zbiera?a na ??ce Justyna Orzelska oraz imiona wszystkich powie?ciowych psów

Tylko jedno mnie zastanawia... bo skoro mówicie, ?e trzeba zapomnie? to wszystko co nam mówili w LO, to po jak? chorob? my?my si? tego w ogóle uczyli? :twisted:

PS. He, he, kó?ko wzajemnej adoracji... Podoba mi si? Mo?e jako nowy podtytu? strony? Dopisek ma?ymi literkami pod "Ogród Jana Austen"?

Oczywi?cie, podobnie jak to jest z humanistami i ruchem jednostajnie przyspieszonym Chodzi?o mi raczej o to, czemu kolejne etapy nauki nie mog? by? raczej kontynuacj?, ni? negacj? poprzednich? Przyk?adowo (o czym ju? chyba kiedy? by?a mowa): najpierw s?yszymy jaki to Napoleon nie by? wspania?y dla Polaków, a potem si? okazuje, ?e z niego kawa? skurczybyka

pak4 napisał:

wzory z ca?kami podwójnymi i ca?k? po powierzchni zamkni?tej --
O jeju, o jeju 8O