Ogród Jane Austen

Pan Darcy pewnie nawet chorowałby z wdziękiem
Wyobraźcie sobie zmęczony, spocony i osłabiony facet pod Waszą opieką... I to jaki facet.... A taki słaby i biedny w chorobie....
Kurczę, mam za bardzo macierzyńskie podejście do chorób

nnno, chyba że to osłabiony i spocony Colin Firth Można by się zastanowić nad jakąś formą patronatu

Oj chyba nie...
A przynajmniej dla swojej Lizzy z pewnością nie byłby mniej uroczy. Przeciwnie mogłaby go doglądać, opiekować się nim, dbać o niego.
......
Naprawdę jestem za bardzo opiekuńcza :?

dione nie martw sie nie tylko ty masz takie odczucia

Ale ja w wyobraźni widzę nie tego faceta osłabionego i zdanego na mnie, a stosy bandaży, butelki leków, termometry, strzykawki i inne takie.
Chyba muszę zmienić zawód. :idea: Ostatnio mam za dużo kontaktów z lekarzami i pielęgniarkami.

Oj chyba nie...
A przynajmniej dla swojej Lizzy z pewnością nie byłby mniej uroczy. Przeciwnie mogłaby go doglądać, opiekować się nim, dbać o niego.
......
Naprawdę jestem za bardzo opiekuńcza :?

Tylko spróbuj swoje własne cudo tak pielęgnować, to zobaczysz, co to jest wyzysk człowieka przez człowieka :twisted: Facet, który ma katar, to gorzej niż kobieta przy porodzie :twisted: Natomiast pielęgnowanie wdzięcznie spoconego pana Darcy , hm, spsikać najpierw antyperspirantem, żadnych nocników oczywiście pod łóżkiem Takie rzeczy to tylko w ERZE

Bo taki facet na ten ułamek sekundy przestaje byc macho

pomiędzy atakami złego humoru (jemu utrata pozycji macho raczej nie odpowiada )

wracając to tematu "jak wyglądałby pan Darcy z rozwolnieniem" ... to musiałoby być cudowne, skoro załatwiano się do nocniczków... biedna służba jednakowóż nie miałabym nic przeciwko pielęgnacjom Darcy'ego w chorobie, jesli tylko kończyłoby się to na wycieraniu czółka i trzymaniu za rączki. biorąc pod uwagę, że w tamtych czasach jedynymi lekarstwami były ziółka i jakiś lekarz-wariat, to szczerze współczuję ludziom wtedy żyjącym i cierpiącym na różne dolegliwości typu biegunka, migrena, zaparcia, hemoroidy (o, pardon...) i różne takie. a najbardziej współczuję kobietom- miały PMS i nic nie mogły z tym zrobić, tylko leżeć i "być niedysponowanym".
chyba troszeczkę odeszłam od tematu....

faktycznie,jeszcze znachorzy, pustelnicy, egzorcyści, zielarze, zakonnicy i przyziemni lekarze "nowej generacji" i praktykujący szokujące jak na tamte czasy metody leczenia. zapomniałam przecież o panu Bovarym i o Gilbercie z A z ZW.. a to poważne niedopatrzenie

znowu ty, Aine... czuję, że jesteś moim "forumowym stróżem"

Podobno dzisiejsza medycyna dużo zawdzięcza wojnom napoleońskim. Bo było kogo kroić po bitwach. W każdym razie to już nie znachorzy, ale początki nowoczesnej medycyny,

JA w "Listach" o śmierci swojego ojca, Georga Austena (r. 1805): "Zaniemógł w sobotę rano, [...] ucisk w głowie, gorączka, gwałtowne drgawki i najwyższego stopnia osłabienie. Natychmiast postawiono bańki, które poprzednim razem tak dobrze podziałały - niestety, nie odniosły zbawiennego skutku [...]" . Dalej jest tylko o wizycie lekarza, który ograniczył się chyba tylko do obejrzenia chorego, bo o żadnych działaniach czy konretnych lekach cisza. :cry: Trzeba przyznać, że George Austen dożył podeszłego wieku jak na swoje czasy, bo 74 lat (Jane - 42).

Tak naprawdę nie była chyba nigdy zmuszona do takiej opieki. Gdyby zaistniała taka ewentualnośc bardzo szybko byś się przyzwyczaiła i mogłoby to sprawiać Ci satysfakcje i radość. To się nazywa "dojrzewaniem do uczuć".