Ogród Jane Austen

Do końca to nie wiem...
Młodzi jeździli konno i brali udział w polowaniach -- to wskazywało, że oczekiwano pewnego wysportowania. Czasy jednak, gdy sport dla arystokracji stał się ważny, to chyba jednak okres późniejszy. Fimowy Darcy (DiU'95) ćwiczy szermierkę -- to również może być zgodne z epoką.
Młodzi panowie wyraźnie czytują (choć nie wszyscy) i potrafią się interesować ówczesną literaturą.
Natomiast jedno co odróżnia ich od panien, to polityka, do udziału w której czasami mamy aluzje (choć chyba nikt z bohaterów JA nie angażuje się w nia poważnie).
Oczywiście haftowanie, malowanie i muzykowanie, to raczej domena panien. To znaczy przypominają mi się światli mężowie, z panujących dynastii (ale nie z arystokracji!), którzy zajmowali się muzyką z pewnymi sukcesami (Leopold I, Fryderyk Wielki), ale to wszystko okres wcześniejszy (XVII-XVIII wiek).

O polowaniu sam wspomniałem
Co do śpiewu: młodzi mężczyźni z 'interesujacych na sfer' często studiowali. Tymczasem angielskie uniwersytety mają bardzo dobre i długie tradycje jeśli chodzi o chóry. Może i Darcy był kiedyś chórzystą?
Nawiasem mówiąc tym stwierdzeniem o śpiewaniu przypomniałaś mi o wioślarstwie Wyścigi Oxford-Cambridge datują się na rok 1829, więc trochę później niż czasy Austen. Ale z drugiej strony same tradycje wioślarskie powinny być starsze od wyścigów.

A Darcy'ego w roli chórzysty nie potrafię sobie wyobrazić.

PS.
Piłka nożna/rugby (o ile się orientuję zróżnicowanie obu sportów datuje się raczej na wiek XIX), też była znana od średniowiecza, ale Darcy'ego piłkarza, to ja już sobie w ogóle nie wyobrażam...

Eee, spokojnie: u góry koszula ze sztywnym kołnierzem po same uszy, a u dołu gatki do kolan, getry w pasy i korki

I koniecznie kamizelka

I przykład, czego sie na tej Antigui nauczył, mamy w paskudnym filmie pt. "Mansfield Park" :twisted: Ja im tego filmu nie zapomnę :twisted: :twisted: :twisted:

Z drugiej strony reguły ekonomii w Anglii XVIII-XIX wieku były znane dość szeroko... Ja co prawa, ze swoimi zainteresowaniami mam mało Austenowski przykład -- Handel wprowadzil swój zespół operowy na giełdę londyńską (z sukcesem!).

Co do wychowania i wykształcenia do przyszłych zawodów sprawa była prosta:
Najstarszy przygotowywany był do roli dziedzica. Drugi w kolejności syn zwykle stawał się duchownym (w zależności od stanu majątku rodziny, czy też obecności sponsora, mógł liczyć (bądź nie) na dobrą prebendę). Kolejni synowie zwykle robili karierę w wojsku. Przy czym z tego co kojarze, do marynarki szli zwykle ci z biednych rodzin)

Bardzo dziękuję megg za listę z propozycjami.
szkoda, że Cię nie będzie. mam nadzieję ,żę wrócisz.

kuknęłam sobie do Dziejów kultury brytyjskiej (wykopanej uprzednio z poświceniem z dna kosza. Brrr. Jak ja nie znoszę remontów ), ale i tam niewiele pisze. Jedynie, że Henryk VIII wprowadzając reformację przyczynił się do upadku edukacji (jednocześnie zlikwidował szkoły przykościelene). Elżbieta i jej następcy próbowali temu przeciwdziałać, ale dopiero pod koniec XVIII w. powstał program reform, elementarze (New England's Primer). Jednak dopiero działalność Andrew Bella i Josepha Lancaster'a doprowadziła do podnioesienia poziomu edukacji. Jednocześnie powstały szkółki niedzielne zapoczątkowowane przez Roberta Raikesa, które uczyły wprawdzie Biblii, ale i jednocześnie czytania i pisania, co dla ludzi najubożyszch miało niebagatelne znaczenie.
I w zasadzie tyle. Szczegółów na temat edukacji (szczególnie szlachty i arystokracji) nie znalazłam. Ale poszperam. Może Davies coś pisze? Ale to drugi kosz musze przeszukać

Nie ma takiej ilości koszy której nie chciałabym mieć
Pojęcie "mało", "dużo" jest raczej względne, bo dla mnie mało, dla innych dużo. No i dochodzi jeszcze kwestia czy mówimy o moim prywatnym księgozbiorze, czy domowym. Bo to jednak znaczna róznica. Ilościowa i i tematyczna.