Ogród Jane Austen

św. Tomasz miał problemy w kontaktach z kobietami, więc jego niechęć i szowinizm był podyktowany własnymi kompleksami.
Co do uciążliwosci - wystarczy spojrzeć na naszego Kazia Wielkiego, czy Henryka VIII
Dodam, ze

pak4 napisał:

a tak, św. Tomasz z Akwinu, gdy mu podesłano gołą, śliczną dziwoję do pokoju, to uciekł...

Też mi...Ja bym też uciekła

lady_kasiek napisał:

AineNiRigani napisał:

Kasiek jak widze z Małopolski jestes

A dlaczego tak myślisz?

Jak nie ty, - to któreś z rodziców.
Po czym? Po "polu"

Ostatnio edytowany przez AineNiRigani (2007-07-10 17:49:40)

Lady - "pole" to najcharakterystyczniejszy element gwary małopolskiej. Wszędzie jest "dwór"

Kieleckie teĹź chyba na "pole" chadza, nie na "dwĂłr"?

HA ja wiedziałam, ze czystą polszczyzną mówię QAine jesteś nieocenionym źródłem wiedzy, kobieto powinnaś nobla dostać

Ja, ja odpowiem!!!! Te granatowe to są JAGODY.
"Ziemie Odzyskane"

Tzn. wiem, ze kochanki krolow to temat ciekawszy, ale powstrzymac sie nie moge - zacytuje Wam krotki fragment ksiazki D.S. Landesa "Bogactwo i nedza narodow" na temat roli bohaterow JA w rozwoju ich drogiego kraju:

>>Wielka Brytania okresu rewolucji przemyslowej [czyli w epoce regencji - dop. moj] zachowala struktury i instytucje z wczesniejszych czasow - monarchie, cechy, ceremonie, uroczyste stroje - ale z czasem odstawila je na boczny tor i zredukowala do czczych rezultatow i pozorow. Te, ktore sie outrzymaly, wplywaly na zycie ludzi i zwiazane byly z prestizem, stanowily hamulec. Skladaja sie na nostalgiczny (to nasza nostalgia) swiat Jane Austen: swiat wiejskiego "dobego towarzystwa" i bezczynnosci, zaludniony przez spadkobiercow bez spadku i ubogich intrygantow plci obojga - pretendentow do nie zapracowanego bogactwa. Nie mozna mu odmowic atrakcyjnosci - czyhal na zmeczonych, nieudolnych i przystojnych posiadaczy renty plynacej z poycji spolecznej, by wciagnac ich w nivane gnusnego, banalnego bytowania<<

Innymi slowy, postacie JA:

-to pasozyty tarzajace sie w nie zapracowanym majatku, ktory przypadl im w udziale tylko dlatego, ze ten nasz padol lez jest miejscem tak bardzo niesprawiedliwym;

-to ciezar u szyi zdrowej czesci spoleczenstwa, ktore znosi ich, bo musi, ale ignoruje, kiedy moze;

-awans do ich grupy oznacza tak naprawde przerazajaca perspektywe skazania na bycie warzywem. Jedyna rozrywka dla mezczyzn to polowanie na lisy, jedyna dla kobiet to plotki i spacery wokol pokoju, no i jeszcze dla obojga - bardzo niesmiale romanse. Kazda praca z wyjatkiem bicia sluzby oznacza przeciez zdeklasowanie;

-swiat bez nich bylby co najmniej tak samo dobrym miejscem, jak z nimi, a pewnie i o wiele lepszym. Byli potrzebni pozostalym 99,9% Brytyjczykow, jak rybie potrzeba roweru.

;-) Sklaniam sie ku uznaniu tych argumentow. A Wy?

Mike, może to i racja, ale chyba zgodzisz się, że nawet pasożyty mają w przyrodzie własną rolę do odegrania

Witajcie! Jestem Tamara, pierwszy raz na forum.Chciałabym dorzucić słów parę do dyskusji, otóż wydaje mi się, że jeśli ktoś nie należał do najbogatszej, posiadającej liczną służbę grupy, to wbrew pozorom miał co robić. W końcu wykonywanie najprostszych czynności domowych bez współczesnych udogodnień technicznych było okrutnie czasochłonne. Nawet dozór nad służbą zajmował czas, a tzw. gospodarstwo kobiece oprócz tegoż i robótek obejmowało również hodowlę drobiu, zajmowanie się nabiałem, ogrodem warzywnym i owocowym, robieniem zapasów produktów sezonowych (chociaż na pewno na mnieszą skalę niż u nas - klimat) - pamiętacie pouczenia lady Katarzyny kierowane do Charlotty? A przygotowanie wystawnego obiadu na 20 osób w ówczesnej kuchni też do prostych raczej nie należało, więc pani domu mogła mieć sporo czasu z głowy przy takiej okazji. Mam wrażenie, że o tym nie pisano, bo była to oczywistość, nie mająca związku z wątkiem powieści, stąd pozorne całkowite nieróbstwo. Aaa, zapomniałam jeszcze o opiece nad biednymi - Fanny szyjąca koszule przecież. A szyła je w garści - żadna frajda, dłubanina okropna.

No i jeszcze prowadzenie obfitej korespondencji - jedyny sposób komunikacji, pisanie pamiętników, też popularne; mam zresztą wrażenie, że to nam wydaje się, że oni się nudzili. Przy stałym dochodzie, pozwalającym na wygodne i niezależne życie, dowolnie dysponując czasem, mozna zawsze znaleźć coś ciekawego do roboty, chociażby podróżowanie, albo gromadzenie kolekcji dzieł sztuki czy czegokolwiek interesującego.

Inne było tempo życia, zwyczaje, mentalność. My uznani zostalibyśmy pewnie za niespełna rozumu i niewychowanych z naszym tempem życia i wiecznym pośpiechem. Ci nudzący się ludzie stworzyli ogrody, domy, dzieła sztuki, na widok których zdejmuje nas zachwyt, a co zostanie po nas, tak zajętych - blokowiska i komputery? I w końcu taki nudzący się pan Watt skonstruował maszynę parową (jesli mnie pamięć nie myli ), czego skutki mamy do dziś, wdychając spaliny ;-)

Myślę, że to może być trochę związane z pozycją samej JA. Była córką niezbyt bogatego pastora. Arystokracja widziałą w niej zwykłą parweniuszkę, a dla klasy średniej była ubogą panną z dobrego domu. Dopóki nie stała się sławną pisarką zapewne nie miała zbyt wielu okazji do kontaktów towarzyskich z arystokracją. O ile sobie przypominam to jej bratanica poślubiła bogatego człowieka, ale chyba jeszcze nie z klasy arystokracji, raczej bardzo bogatej klasy średniej.